اختلاف میان عملکرد سیستم قلبی و عروقی خانم ها و آقایان در هنگام دویدن با بیشینه نرخ ضربان قلبی : با تأکید بر دینامیک فضای فاز

مقدمه و هدف: تمرکز مطالعة حاضر، بررسی تفاوت عملکرد سیستم قلبی و عروقی میان خانم‌ها و آقایان، ناشی از اثر دویدن با توجه به تحلیل دینامیک فضای فاز می‌باشد. مواد و روش‌ها: 54 دانشجو دانشگاه امام رضا(ع) در دو گروه آقا (34 نفر، 66/1±68/21 سال و 77/9 ± 01/67 کیلوگرم) و خانم (20 نفر، 33/5±4/22 سال و 79/5 ± 1/54 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آنالیز پارامترهای سیگنال تغییرات نرخ ضربان قلب، بعنوان شاخص‌های تغییرات سیستم قلبی و عروقی بدن صورت پذیرفت. با ترسیم دینامیک فضای فاز و استفاده از معیار پوآنکاره به استخراج ویژگی‌های حوزه زمان پرداخته شده‌است. آزمون آماری تی مستقل با سطح معناداری (p<0.05) به منظور تحلیل آماری دادگان اعمال گردید. یافته‌ها: طبق نتایج حاصل از پردازش‌ها، پنج پارامتر PNN50 ، HR_max ، T_r ، P-Com و 〖SD〗_1/〖SD〗_2 بیانگر ارتباط معنادار (p<0.05) می‌باشند. در این تحقیق مشاهده شد که میانگین مدت زمانیکه طول می‌کشد تا فرد به بیشترین ضربان خود برسد در گروه خانم‌ها بیشتر بوده و باتوجه به مقدار میانگین پارامترهای PNN50 و rMSSD در گروه آقایان بیشتر از خانم‌ها است، نتیجه می‌شود که با تحریک عصب واگ و تحت تأثیر قرارگرفتن اعصاب پاراسمپاتیک، شاهد آهسته تر بودن ریتم ضربان قلب در گروه آقایان هستیم. بحث و نتیجه‌گیری: براساس نتایج تحلیلی می‌توان استنباط کرد که در اثر فعالیت ورزشی، در دینامیک فضای فاز قلبی مسیر افزایش ضربان قلب و کاهش آن یکسان نبوده که ناشی از خواص آشوبگون و پویایی غیرخطی سیستم زیستی بدن انسان می‌باشد. همچنین آنالیز این پارامترها نشان می‌دهد که فواصل موجود بین دو ضربان متوالی در آقایان بیشتر بوده و در نتیجه این گروه از ریتم ضربان کمتر و متعاقباً به طور تقریبی از آمادگی جسمانی بالاتری نسبت به گروه خانم‌ها برخوردارند.